Spawanie to popularna i skuteczna metoda łączenia różnych materiałów. Aby połączenia były trwałe, należy regularnie kontrolować ich stan, zarówno na etapie tworzenia spoin, jak i eksploatacji urządzeń oraz konstrukcji, w których takie spoiny zastosowano. Do kontroli jakości spawów wykorzystywane są różne techniki badawcze. Najbardziej popularne i najczęściej stosowane są badania nieniszczące. Ich charakterystyczną cechą jest brak ingerencji w strukturę analizowanego materiału. Do metod nieniszczących zaliczyć należy m.in. badania wizualne oraz penetracyjne. W pierwszym przypadku kontrola jakości odbywa się za pomocą narządu wzroku lub urządzeń optycznych, takich jak lupy czy endoskopy. Istota techniki penetracyjnej polega na naniesieniu na spaw specjalnego preparatu. Po jego wniknięciu stosuje się wywoływacz, który pokazuje miejsca nieciągłości i wskazuje ewentualne uszkodzenia.
Poza wymienionymi metodami często przeprowadza się również badanie spawów za pomocą promieni rentgenowskich. W wyniku oddziaływania promieniami X na analizowaną powierzchnię uzyskuje się radiogram, na którego podstawie dokonuje się oceny jakości złączy. Technika ta charakteryzuje się dużą skutecznością w wykrywaniu niezgodności wewnętrznych. Jej zaletą jest również łatwa interpretacja otrzymanych wyników badań. W związku z tym, że prowadzenie badań techniką rentgenowską wymaga stosowania odpowiednich zabezpieczeń osób wykonujących analizy, coraz częściej sięga się po bardziej bezpieczne metody badania spawów za pomocą ultradźwięków. Badanie ultradźwiękami pozwala wykrywać nieciągłości w złączach spawanych, a także niezgodności na głębokości i szerokości złącza.
